Chłoniak to grupa nowotworów występujących w układzie limfatycznym/chłonnym, a więc w śledzionie, tkance limfatycznej błony nosowej, gardłowej i przewodu pokarmowego. Najczęściej jednak chłoniak występuje w węzłach chłonnych.

Objawy są mało charakterystyczne i przypominają miej groźne choroby (brak energii, duszność po wysiłku, powiększone węzły chłonne, spadek wagi, podwyższona temperatura ciała, czasami może wystąpić guz w obrębie migdałka podniebiennego lub jamy brzusznej). Często właśnie z powodu mylnych objawów chłoniak wykrywany jest przez specjalistę zbyt późno aby można było skutecznie z nim walczyć.

Na chłoniaka co rocznie zachorowuje w Polsce 6000 osób zarówno w młodym jak i podeszłym wieku.

Diagnoza powinna być postawiona możliwie szybko, a leczenie należy rozpocząć natychmiast. Na początku polega ono na pobraniu próbki chłoniaka aby ustalić jego rodzaj i wyznaczyć dalszy przebieg leczenia. Zasadniczym sposobem leczeniem chłoniaka jest chemioterapia, najczęściej w formie bardzo agresywnej wymagającej przeszczepu szpiku. Chemioterapia wspomagana jest przez radioterapię.