Refluks żołądkowo-przełykowy i zapalenie przełyku
Istotą tej choroby jest wsteczne zarzucanie zawartości żołądka i (lub) dwunastnicy do przełyku. Przyczyną tego jest niewydolność dolnego zwieracza przełyku. Objawy chorobowe powstają w wyniku drażniącego działania kwaśnego soku żołądkowego lub zasadowego soku dwunastnicy na błonę śluzową przełyku. Długotrwałe utrzymywanie się refluksu przy osłabionej odporności błony śluzowej doprowadza zazwyczaj do jej przewlekłego zapalenia.

   Typowym objawem jest zgaga, czyli palący ból w nadbrzuszu lub za mostkiem, często wysoko, aż na poziomie gardła, z napływaniem do ust piekącego płynu. Podczas silnego natężenia ból może promieniować do szyi i żuchwy. Zgaga występuje zazwyczaj po posiłkach, szczególnie obfitych, cierpkich, kwaśnych bądź zbyt słodkich. W następstwie refluksu może czasem dojść do podrażnienia strun głosowych, dróg oddechwych i powikłań płucnych. Zdarza się tak kiedy płynna zawartość żołądka cofa się przez przełyk, dostaje się do gardzieli i stad zasysana jest do układu oddechowego. Sytuacja taka powstaje najczęściej podczas snu.
   Objawy refluksu żołądkowo-przełykowego i zapalenia przełyku są dość charakterystyczne, ale w celu dokładnego rozpoznania jest konieczne wyłączenie innych przyczyn bólów w klatce piersiowej i nadbrzuszu. Dlatego osoby z nawracającymi lub przewlekle utrzymującymi się objawami powinny być poddane badaniu radiologicznemu i wziernikowaniu przełyku z pobraniem wycinków błony śluzowej.

   Podstawowe znaczenie w leczeniu odgrywa wyeliminowanie okoliczności i czynników które sprzyjają powstawaniu refluksu. Należy unikać obfitych posiłków i potraw szkodzących choremu, plenia tytoniu, picia alkoholu i kawy, pracy w pochyleniu oraz dźwigania. W celu złagodzenia nocnego refluksu należy wcześnie spożywać kolację (kilka godzin przed snem) i unieść łóżko od strony głowy o kilkanaście centymetrów.
   Leczenie farmakologiczne polega na środków zmniejszających wydzielanie soku żołądkowego, zobojętniających kwas solny i wzmagających napięcie dolnego zwieracza przełyku, a także na podawaniu płynnych, lepkich leków alkalizujących, które chronią błonę śluzową przed działaniem czynników drażniących.
   Leczenie operacyjne stosuje się jedynie w przypadku powikłanej postaci refluksu z ciężkim zapaleniem przełyku i z tworzeniem się nadżerek oraz występowaniem ostrych lub przewlekłych krwawień powodujących anemię. Pozapalne zwężenie przełyku może być wskazaniem do operacji.