Kamica żółciowa nazywana bywa potocznie „kamieniami w woreczku żółciowym”. Jest chorobą układu pokarmowego, która występuje zdecydowanie najczęściej. Te „kamienie” powstające w woreczku żółciowym to złogi żółciowe, które składają się między innymi z cholesterolu, białka, barwników żółciowych itp. Powstają w wyniku zagęszczenia i zastoju żółci. Kamienie te urażają płonę śluzową, wyścielającą pęcherzyk, i prowadzą do powstawania stanów zapalnych.

Kamica występuje częściej u kobiet niż mężczyzn. Narażone bywają na nią częściej osoby otyłe i te po „czterdziestce”. Jeśli kamienie długo zalegają w pęcherzyku, dochodzi do ich uwapnienia i utrwardnienia. Do ich powstawania przyczynia się czynników: zaburzenia hormonalne, zaburzenia metabolizmu, antykoncepcja, przewlekłe stany chorobowe (zwłaszcza choroby jelit), cukrzyca itp. Kamienie mogą mieć nawet swoją przyczynę w niedawno przebytej ciąży.

Objawy występujące przy kamienicy żółciowej nie są charakterystyczne tylko i wyłącznie dla tego rodzaju chorób. Najczęstszym objawem są ataki bólu, które potocznie nazywa się kolką żółciową. Ból pojawia się najczęściej po zjedzeniu ciężkostrawnych, tłustych potraw. Uczucie dyskomfortu rozpoczyna się w okolicach powyżej pępka i promieniuje aż do pleców. Mogą pojawiać się wymioty i nudności. Czasami kamienie same przesuwają się do dwunastnicy i ból wtedy ustępuje. Jednak często złóg zaklinuje się gdzieś „po drodze” i wtedy to właśnie pojawia się stan zapalny, który musi być leczony chirurgicznie. U niektórych chorych kamica może prowadzić nawet do żółtaczki.

Rozpoznanie podstawowych objawów w przypadku tej choroby wymaga przez lekarza potwierdzenia. Należy wykonać przede wszystkim ultrasonografię jamy brzusznej. Badanie to jest najlepszą forma potwierdzenia diagnozy i przystąpienia do leczenia. Uzależnione jest ono głównie od stanu, w jakim znajduje się chory oraz od postaci kamienicy. Zwykle w takim przypadku podaje się przede wszystkim leki rozkurczowe i przeciwbólowe (liczy się szybkość działania, więc podawane są one w postaci zastrzyku). Ponadto, w celu złagodzenia objawów, stosuje się ciepłe okłady czy też głodówkę. Po ataku kolki należy przez kilka dni przyjmować dostępne bez recepty leki żółciopędne i żółciotwórcze, oraz spożywać wyłącznie lekkostrawne potrawy.

W przypadku ciągłych nawrotów kolki żółciowej lekarze czasami zlecają nawet usunięcie pęcherzyka żółciowego - tak zwana cholecystektomia. Od kilku lat coraz częściej taki zabieg wykonuje się techniką laparoskopową- wprowadza się wtedy do jamy brzusznej narzędzia zaopatrzone w kamerę video, pod kontrolą której usuwany jest pęcherzyk żółciowy. Taki zabieg jest mniej inwazyjny i mniej pozostawia po sobie śladów.

Czasami chorzy nie kwalifikują się do wykonania operacji Podejmują więc próby rozpuszczenia kamieni. W tym celu stosuje się odpowiednie leki. Kamienie leczone w ten sposób muszą być jednak nie większe niż o średnicy 15 mm. Takie leczenie jest jednak drogie i nie gwarantuje 100 procentowej skuteczności. Poza tym ten sposób leczenia jest długotrwały.

Tylko niewielki odsetek przypadków wystąpienia kamicy żółciowej staje się przyczyną zachorowań na raka. Wręcz sporadycznie zdarza się, by w pęcherzyku żółciowym rozwijał się rak. Stąd też nie ma praktycznie możliwości wykrycia go w inny sposób, niż w trakcie operacji kamienicy żółciowej, lub nawet dopiero w przypadku przeprowadzenia badania histopatologicznego wyciętego uprzednio pęcherzyka. A to dlatego, iż objawy raka są bardzo podobne do symptomów zwykłego stanu zapalnego pęcherzyka.