Dna moczanowa inaczej nazywana
artretyzmem lub skazą moczanową
jest przewlekłą chorobą charakteryzującą się
podwyższonym poziomem kwasu moczowego w
krwii.
Prawidłowy
poziom kwasu moczowego dla kobiety wynosi 6
mg/dl, a dla mężczyzny 7 mg/dl. Z
hiperurykemią (czyli jego zbyt wysokim
poziomem w surowicy) mamy do czynienia gdy
poziom przekracza 7mg/dl i u takiej osoby
występuje ryzyko zachorowania na dnę
moczanową.
Kwas moczowy
jest ostatnim produktem przemiany puryn w
organizmie człowieka. Hiperurykemia jest
efektem nadprodukcji kwasu moczowego lub
upośledzonego wydalania tego kwasu z moczem.
Pierwszym
objawem dny moczanowej jest ostry atak
bólu jednego lub kilku stawów i w tym
przypadku mamy do czynienia z drugą faza
przebiegu choroby.
Etapy
przebiegu choroby:
1. bezobjawowa hiperurykemia - trwa 20-30
lat, zanim ujawni się ostrym bólem.
2. ostre zapalenie stawów - dotyczy częściej
mężczyzn niż kobiet. Występuje po raz
pierwszy między czterdziestym a
szejściesiatym rokiem życia.
3 . napady choroby i okresy międzynapadowe -
towarzyszą im objawy ogólne -
podwyższona temperatura, dreszcze, uczucie
rozbicia, kołatanie serca. W badaniach
laboratoryjnych stwierdza się podwyższoną
liczbę krwinek białych w rozmazie krwi
obwodowej.
4. przewlekłe zapalenie stawów - powstają
nadżerki na stawach, w kaletkach stawowych i
pochewkach ścięgnistych tworzą się złogi
moczanowe.
Leczenie dny moczanowej polega przede
wszystkim na opanowaniu ostrego stanu
zapalnego lekami przeciwzapalnymi. Następnie
stosuje się zapobieganie nawrotom
ostrych napadów dny oraz profilaktykę
odkładania się złogów moczanowych i
uzyskanie wchłonięcia się złogów już
powstałych.Konieczne jest także leczenie
innych schorzeń towarzyszących dnie,
współuczestniczących w rozwoju powikłań
nerkowych. |