Czyrak skórne to schorzenie skóry
owłosionej. Jest to zapalenie mieszka
włosowego i jego najbliższego otoczenia.
Czyraki skórne tworzą się zwykle tam, gdzie
skóra wydziela najwięcej potu (kark, plecy,
grzbiet dłoni, pośladki).
Stan zapalny mieszka włosowego rozszerza się
na tkankę podskórną- tworzy się ropna
krosta, którą czasem trzeba chirurgicznie
nacinać, by usunąć jej treść. Jej wielkość
może być różna- czasami widuje się ropienie
nawet o średnicy 3 centymetrów. Nie powinno
się usuwać czyraków samodzielnie- ich
nieumiejętne wyciskanie może stać się
przyczyną zagrażających naszemu życiu
powikłań.
Choroba ta wywoływana bywa przez paciorkowce
i gronkowce. Najbardziej bolesne są te
czyraki, które występują w miejscach, które
mają małą ilość tkanki podskórnej (na
przykład na nosie czy na uchu). Najbardziej
niebezpieczne bywają czyraki, które
umiejscowione są na twarzy, szczególnie w
okolicy oka oraz górnej wargi. Może wtedy
dojść do przejścia stanu zakażenia na opony
naszego mózgu, lub na zatoki jamiste.
Zapalenie zatoki jamistej jest stanem, który
bezpośrednio zagraża naszemu życiu. Dlatego
tez w tym przypadku tak ważne jest, by nie
lekceważyć pojawiających się w tych
miejscach czyraków i jak najszybciej zacząć
je leczyć.
Leczenie, w przypadku pojedynczych czyraków
skórnych, to przeważnie nacięcie i
wyciśnięcie ropnia. Zasadniczo leczenie
powinien przeprowadzić lekarz. Często
stosuje się okłady ze środków odkażających
oraz z antybiotyku. Po prawidłowym leczeniu
nie powinien nam pozostać żaden widoczny
ślad- ewentualnie malutka blizna. Leczenie
pojedynczych czyraków trwa od kilku do
kilkunastu dni.
Jeśli na skórze pacjenta występuje duża
liczba czyraków- mówimy wtedy o tzw.
czyraczności. Występuje ona szczególnie w
przypadku osób chorych na cukrzycę, nerki,
wątrobę, otyłość itp. |